Verslag wake gestorven vluchtelingen en wake #500 kinderen

Zondag 1 november was een kleine groep bijeen bij de Grondwetbank, Hofplaats, om de gestorven vluchtelingen te gedenken en te waken voor de #500 kinderen die nog maar niet opgevangen worden. Hier volgt een impressie met enkele foto’s (gemaakt door Jan Goossensens), de tekst van de voorzitter en een gedicht aangedragen door joke Visser, Ekklesia.

Inleiding op de wake overleden vluchtelingen Allerzielen 2020 en wake #500 kinderen

Gezichten – ogen – namen

 

We zien

Kinderen op Maria

Kinderen op Samos

 

We zien

Kinderen onder het puin in Izmir

Kinderen in fabrieken die handenarbeid verrichten

Kinderen misbruikt en mishandeld

Kinderen verlaten en verwaarloosd

 

De waken de ogen van God?

Wij willen die wakende ogen van God zijn!

 

Ik heb vanmiddag een nieuw woord geleerd: ‘woke’. Zijn wij woke? Waakzaam? Ik hoorde het in het kader van de Amerikaanse verkiezingen. Het is een woord dat uitnodigt tot zelfonderzoek. Zijn wij waakzaam omwille van de vluchtelingen die vluchten en om het leven komen? Wij voelen ons kwetsbaar en machteloos in de aanblik van de wereld die dit probleem niet aanpakt.

Toch willen we als kerken blijven waken omwille van de vluchtelingenkinderen die we niet opvangen.

Wij geven niet op om te waken. Al is dit voorlopig de laatste in de reeks die begonnen is met het aanbieden van de petitie aan de Kamercommissie van de Tweede Kamer een maand geleden. Wij blijven als christenen wegen zoeken om te waken. Vandaag zijn wij verbonden met Sant’Egidio in Amsterdam die ook vandaag vanwege Allerzielen een wake heeft georganiseerd voor de omgekomen vluchtelingen

 

Wij geven het niet op.

Ondanks aanslagen en geweld.

Ondanks retoriek van haat en vergelding.

Volgende jaar gedenken we opnieuw de gestorven vluchtelingen.

 

Wij staan hier als lichtjes in de duisternis.

Wij geloven dat het licht niet vergaat!

 

Ad van der Helm, voorzitter HGK, 1 november 2020

 

Gedicht aangedragen door Joke Visser van Ekklesia:

 

Rumi

 

De herberg

 

Dit mens-zijn is een soort herberg

Elke ochtend weer nieuw bezoek.

 

Een vreugde, een depressie, een benauwdheid,

een flits van inzicht komt

als een onverwachte gast.

 

Verwelkom ze; ontvang ze allemaal gastvrij

zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt

die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.

 

Behandel dan toch elke gast met eerbied.

Misschien komt hij de boel ontruimen

om plaats te maken voor extase…….

 

De donkere gedachte, schaamte, het venijn,

ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns

en vraag ze om erbij te komen zitten.

 

Wees blij met iedereen die langskomt

de hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd

om jou als raadgever te dienen.